Çantamdan ayıramadığım şeylerden biri sakız kutuları. Yemeğin üstüne, yemekten önce, akşam yatmadan hemen hemen her vakit ağzımda sakız.. Tabi sakız derken ‘Falım’ sakızlarından bahsetmiyorum. Çünkü onlar oldukça ‘demode’ ve ‘tatsız’ kaldılar(!) Dönüşüme uğramaları şart gibi görünüyor.
Yemek yemenin sadece karın doyurmaya değil başka amaçlara hizmet ettiği(özellikle de aşırı tüketim anlayışından nasibini almış ve kendini dönemine ait hissedip rahatlama ihtiyacına) uzun soluklu süreçte sakızlar da oldukça hayatımızda. Binbir çeşit yiyecek firmasından milyon tane ürün çıkıyor. Reklamları profesyonelce yapılan bu markalar er ya da geç ilgi çekiyor; kısa sürede müşterisini yaratıyor. Bu yerlere giden insanlar da merakla yeni çıkan yiyecekleri tadıyorlar. Beni en şaşırtan fast foodlardan biri Zümküfül’dü mesela. Yanlış hatırlamıyorsam içinde sosis, amerikan salata ve tabiî ki her sandviçin olmazsa olmazı ketçap ve mayonez var. Tabi bir süre sonra yeni çıkan ve ‘lezzetli’ yiyeceklerden kaçınmaya başlıyoruz. Çünkü kalori bombası olan bu yiyecekler kısa zamanda kilo aldırıyor. Kilo sorununa çözüm olan (!)’ kampanyalı spor salonları’ da var. Gündüz istediğini yiyip akşam spora giden ve kendini rahatlatanların sayısı az değil. Aşırı yağlı yemek yiyip kilo alan ve ardından spora başlayan ama çarpık bir yaşamın kısır döngüsü içinde kalan şehir insanlarında hal böyleyken bu döngüden bunalıp hayatına her pazartesi yeni bir sayfa açanlar ise hafta başında marketlere yumulup ne kadar diyet ürün varsa onları alıyor. Ve tabi şekersiz sakızları da!
Bir gün bir markete girip birkaç parça şey aldıktan sonra kasa kuyruğuna katılmıştım. Yan kasadaki müşterilerden biri kilolu bir kadındı. Aşırı kilolu değildi ama riskliydi. Elinde diyet peynir, kepek ekmeği, diyet yoğurt, biraz da elma vardı. Ve tabiî ki birkaç paket sakız… Rejime başlamış gibiydi. Muhtemelen ‘şekersiz’ yaşamı kabul etmeyen bünyesi er ya da geç şeker isteyecek ve aldığı ‘şekersiz(sakarinli)’ sakızları onu idare edecekti(!)
Diyet peynir, diyet bisküvi, diyet yoğurt, kepek ekmeğini… alanlar yağlı yeme alışkanlığını pazartesi günlerinde bırakıyor(!), sağlıklı yaşama ‘merhaba’(!) diyor. Sporlu ve az yemekli yaşam tarzına ayak uydurmaya başladıklarını zannedenler bedenlerini ve zihinlerini avutmaktan başka bir şey yapmıyor aslında. Bu vakitlerde yanlarında taşıdıkları ‘motivasyon’lardan biri de sakız oluyor sadece(!).
Tatlı vazifesi gören çilekli, vişneli ve çikolata aromalı sakızların tadı o kadar gerçek ki çilekli pasta ya da profiterol yermiş hissini veriyor. Vişneli bir sakız çıkarıp çiğnemeye başladığında sanki vişneli kek yiyormuş gibi… Şekeri hayatından çıkaramayanların başvurduğu sakızlar da böylece şekerli abur cubur yeme ihtiyacını yok ediyor(!)
Çantasından hışır hışır sakız paketi çıkarıp elindeki simidi sonraya saklayan ve kendini en azından bir süreliğine sakızla kandıran aşırı kilolu insanlar gördüm. Fakat vişneli, frambuazlı ya da elmalı sakızın şekeri gider gitmez ağzından çıkarıp, aldıkları simide yumulanların durumu acınası değil midir? bilemedim.
Sakız, çağın hastalığına yakalanmış obezite ve anorexia hastalarının kurtarıcısı(!) . Kilo alma, ardından kilo vermeye çalışma, tekrar kilo alma ve yeniden kilo verme döngüsünde olanların da; kilo almaktan çok korkup her zaman aç yaşayanların da çantalarında sakız. Zayıflama sektörünün sömürüsü olan kadınların listelerinde ‘light’ ürünler, şekersiz sakızlar ve az biraz da spor salonları var. Sakarinli sakızlar zayıflama zihniyetinin çarpıklığını ve bu sektörün sahteliğini gösteriyor sadece.
