Bir ülke içerisinde yaşayan, değişik soylardan olan insan topluluklarının her biridir “HALK”… Halk büyük bir güçtür. Hatta zorba devlete kafa tutabilecek yegâne güç. Hayranım Halk’a… Fakat Halk’ın ayaklanma yaratanına hayranım. Edilgen olanına, korkutulmuşuna değil anarşist yanı baskın olanınadır hayranlığım. Bu yazımda kelimeleri özenle seçip, süsleyerek uzun uzun cümleler kurmayacağım. Süslü bir yazı olmayacak bu. Zaten kaç zamandır süslü yazılar yazdığımda söylenemez. Komşu ülkemiz Yunanistan’dan iki örnek sunacağım sadece. Bir çok örnek sunabilirim bir çok ülkeden. Ama hayır, özellikle Yunanistan… Örnek 1- “6 Aralık Cumartesi gecesi Yunan polisi 15 yaşında bir liseli genci, Alexandros Grigoropoulos’u katletti. Bir grup silahsız liseli gencin polis karşıtı sloganlarına polisin verdiği yanıt gençlerin üzerine silah sıkmak oldu. Cinayetin gerçekleştiği yer, Atina merkezinde muhalif gelenekleri ile tanınan Exarchia Mahallesi idi. Cinayet sırasında binlerce genç çevrede yoğun olarak bulunan kafeteryalarda oturuyordu. Derhal sokaklara dökülen gençler sabaha kadar polisle çatıştı”. Devamı burada
Örnek 2- “Yunanistan’da hükümetin aldığı kemer sıkma önlemleri protestolara neden oldu. Yunanistan Komünist Partisi (KKE), Atina’da on binlerce kişinin katıldığı bir protesto gösterisi düzenledi. İşçilerin, memurların ve emeklilerin ön safları tuttuğu eyleme diğer sol görüşlü partiler ve işçi sendikaları da destek verdi”. Devamı burada
Olaylar verdiğim örneklerle ortada. Bir de kendi ülkemizi gözden geçirelim isterseniz. Ya da, ya da uzak geçmişe gitmeden son yaşanan olayı göz önüne alalım. Zonguldak’ta 32 kişinin “daha” ölümüne neden olan grizu patlamasını.
İçinde ölüm tehlikesini barındıran bir çok iş alanı var hem dünyada hem de ülkemizde. Fakat kaç tane ülkenin bakanı/bakamayanları kalkıpta bu tür olayların büyük bir “Talihsizlik” olduğunu söyler bilemiyorum..
Şayet bir embesilseniz, bu ve benzeri gelmiş geçmiş tüm grizu patlamalarının nedenini “Takdiri ilahi, Büyük Şanssızlık, Kısmetsizlik veya Kader” olarak görebilirsiniz… Ya da tam tersini… Bilemiyorum… Aklınızdan geçeni ya da kimin ne düşündüğünü bilemiyorum. Bildiğim tek şey, içinde yer aldığımız “Halk” kelimesinin hakkını veremediğimizdir… Yakında kafamıza kafamıza vurup balyozla düşünmemize de engel olacaklar ve yine ses çıkaramayacağız…
Madende ve cephede ölürler
Yaşarken değil ama ölünce kahraman olur her biri
Dinler onları kutsar, krallarda öyle
Oysa bilmez hiçbiri balık yumurtasının tadını
Lanetlidir düşleri.…………. demiş arkadaşımız T.Kurt… Ne de güzel demiş. Yüreğine sağlık…
